Ik zie jou

Als jong, gevoelig meisje was ik dol op sprookjes. Het feeërieke decor waarin de schattigste dieren en wezens in een prachtige natuur leefden, prikkelde mijn fantasie en voerde me mee naar een magische wereld waarin ik me soms meer leek te herkennen dan in de werkelijkheid van alledag. Desalniettemin slaagde ik er prima in om me te verhouden tot mijn omgeving. Hoe? Simpel: door me aan te passen. Net zoals veel gevoelige mensen doen, weet ik inmiddels. Op dat moment was dat voor mij een manier om te overleven en dus een grote kwaliteit… Later werd het mijn grootste valkuil. Ik kon nog amper onderscheiden wat ík vond, wat ík voelde en wat ík nodig had. Dat kan ik inmiddels weer wel. Ik heb geleerd hoe ik bij mezelf kan blijven en om dat wat van de ander is bij de ander te laten. Dat is vrijheid! Dat is kracht!

In de film Avatar, die ik schitterend vond, was ik diep ontroerd toen Neytiri en Jake de woorden ‘I See You’ tegen
elkaar uitspraken. De betekenis van die drie ogenschijnlijk eenvoudige woordjes raakte me diep. Voor mij staan ze gelijk aan: ik zie jou… ik voel en weet wie je diep van binnen bent… in al je facetten, op alle niveaus en met alles wat daar bij hoort. Toen ik mijn praktijk startte, voelde ik meteen dat die woorden de basis vormen voor het contact met mijn cliënten. Daar is het oog in mijn logo op geïnspireerd. De vleugels staan symbool voor zowel de goedheid die in iedereen schuilt (engel), als voor het uitslaan van je vleugels en in vrijheid gaan leven.

Natuur als heling

De natuur is voor mij altijd een plek geweest waarin ik tot rust kom. Waarin ik kan herstellen van alle prikkels die ik binnenkrijg. Daar ben ik het allergelukkigst. Vol dankbaarheid en af en toe ademloos kijk ik rond en zie welke kleine wonderen zich daar
iedere dag voltrekken. Een zonnestraal die op een klein dennenboompje valt, een paddenstoel te midden van een sappig stukje mos, een nieuwsgierig roodborstje, een roofvogel die alert mijn bewegingen volgt, een glimp van een hert in de verte, het
ontluikende lentegroen, de kleurenpracht in de herfst…ik vind het allemaal even prachtig. Er is niets zo aardend als rondlopen in de natuur, een puur moment in het hier en nu. Dat ik tegenover het bos woon, is dan ook geen toeval. Iedere dag weer loop ik rond in mijn eigen sprookjesbos…

Hoewel mijn liefde voor de natuur ook in mijn praktijk tot uiting komt, kan het fijn voelen om al wandelend in het bos je verhaal te doen. Geef dat dan vooral aan, dan kunnen we samen kijken hoe we dit in kunnen vullen.